De renner van Sensa-Kanjers voor Kanjers was al één van de sterkst presterende clubrenners dit jaar, maar door een recente coronabesmetting wist hij niet zeker of de topvorm er nog zou zijn. ''Ik had natuurlijk wel een goede basis ook door training, maar het is altijd afwachten. Dit parcours is mij echt op het lijf geschreven. De koers was vrij tam vandaag, het viel na de beklimmingen telkens weer stil. Ik besloot al enkele keren goed door te trekken om de tegenstand toch een beetje pijn te doen. Op de kasseienklim kwam ik als eerste boven. Maar ik had op TV bij de profs gezien dat de klim naar de finish vrij lang was. Dus ik ging niet volle bak naar boven, Godrie schoot onderlangs, ik pikte in en ging de sprint vanuit zijn wiel aan. Heel fijn dat het gelukt. Dit was een groot doel voor mij. Ik wilde graag de trui voordat ik door zou stromen naar continentaal niveau bij A Bloc, maar het is ook voor de ploeg een beloning dat ik er zo heb kunnen groeien als renner.''
Godrie baalde hartgrondig. ''Ik was bij de junioren kampioen geworden in Dalen en bij de beloften in Emmen. Ik dacht dat Drenthe me opnieuw de titel zou brengen. Ik besloot vol op de laatste ronde te gaan, maar wel steeds van voren te zitten in de klimmen om geen slag te missen. Ik kwam ook nog op kop op weg naar d streep, maar Jelle was uiteindelijk sterker en kwam mij opnieuw voorbij. Zilver is niet slecht, maar ik ging voor de titel.'' Ook Jos Koop had gemengde gevoelens. ''Vooraf had ik er direct voor getekend, want het is niet echt een parcours op mijn maat. Maar als je er dan zo dichtbij bent.. Al moet ik zeggen dat Johannink wel een gaatje wist te slaan. Al met al ben ik tevreden.''